Wszystkim dzieciom naszej kolorowej planety życzymy dziś mnóstwo słodyczy na śniadanie,na obiad stos naleśników, a na kolację przepyszną pizzę z colą i oczywiście wiele trafionych prezentów. Aby ten dzień głęboko zapadł Wam w pamięci czyli był wyjątkowy, radosny i szczęśliwy.

Jednym z prezentów, które otrzymała Magda na Dzień Dziecka jest lalka z filcu do własnoręcznego uszycia oraz to co Madzia lubi najbardziej, nutella! Zszycie Yoko zajęło jej wiele czasu, ale była  i jest zachwycona swoim dziełem.

Wszystkim mamom życzymy:

– SPEŁNIENIA

– MIŁOŚCI

– ZDROWIA

– NIECH KAŻDY DZIEŃ WYPEŁNIONY JEST SZCZĘŚCIEM…

Co lubi Magda? Magda lubi nutelkę. Mogłaby ją jeść na śniadanie, obiad i kolację, z chlebkiem, z rogalikiem lub z bułeczką maślaną. Wcale jej się nie dziwię, bo ja sama mogłabym na jednym posiedzeniu do kawki zjeść cały słoik. Nutelka jest świetnym narzędziem logopedycznym. Niewielką jej ilość daję Madzi na podniebienie, próbując ją zjeść w ten sposób ćwiczy sobie język, policzki, żuchwę, zamykanie ust, prawidłowe połykanie i docierają do niej bodźce smakowe.No i o to chodzi, bo najważniejsze jest to, że taka forma ćwiczeń logopedycznych z nutelką to przyjemne z pożytecznym i ogromna frajda dla Magdy.

Teraz jakże modne jest uprawianie sportu. Sami dobrze wiemy jaki pozytywny wpływ na nasz organizm ma bieganie, fitness, jazda na rowerze…jesteśmy wtedy szczęśliwsi, zdrowsi, pełni energii. Jak dla wszystkich uprawiających sport,  trener jest ważny. Tak właśnie Magda ma swoją trenerkę-rehabilitantkę Małgorzatę Płoska, która dzięki swojej wiedzy i bardzo pozytywnemu nastawieniu, ćwiczy z Madzią dwa razy w tygodniu. Dzięki systematycznym ćwiczeniom organizm Magdy jest coraz to silniejszy, sprawniejszy, a jej spastyka powolutku się obniża.

Dziś  Magda kibicowała swojemu tacie w Biegu bez Granic. Trzymała także kciuki za resztę rodzinki i  znajomych.

W pogoni za każdym dniem, pobudką o 6 rano, karmieniem, nauką, obiadem, pionizatorem, podwieczorkiem, rehabilitacją, kolacją, kąpielą…przychodzi czas na odpoczynek na łonie natury. Czasami zapominam, że trzeba z życia brać co najlepsze, najpiękniejsze, odpocząć, nabrać sił, energii na kolejny dzień. Ten dzień wtedy jest spokojniejszy, zabarwiony słońcem, ma odcienie tęczy, za którą się tęskni by nacieszyć nasze zmęczone oczy. Przy każdym dziecku jest ogrom pracy, ale przy Madzi to jak przy małym, słodkim bobasku. Nakarmić, ubrać i tak już 15 lat. Ale gdy przychodzi kryzys, wystarczy jej jeden zaczarowany uśmiech, ten uśmiech, który mówi-kocham cię mamo, tato…Dlatego tak potrzebne jest przystopować, zaczerpnąć świeżego powietrza i cieszyć, cieszyć się tymi chwilami z rodziną, tak zwyczajnie razem, w słoneczku, przy grillu…

Cóż to była za wycieczka?! W Afrykarium we Wrocławiu faktycznie jest gorąco. Te wielkie i małe zwierzęta, rekiny, pingwiny, słonie, pawiany, płaszczki, motyle… Magda robiła wielkie oczy, ale chyba najbardziej podobało jej się w tym podwodnym, bajkowym świecie. Dzięki temu, że cały obiekt przystosowany jest dla niepełnosprawnych, nie mieliśmy żadnych problemów z dostaniem się tam, gdzie właśnie chcieliśmy coś zwiedzić, zobaczyć. Pięć godzin to za mało by odwiedzić wszystkie zwierzęta, ale już zmęczeni, pełni wrażeń i zdjęć w telefonie wracamy do domu.

Czas tak szybko mija. 14 marca turnus się rozpoczął, gdzie przez 2 tygodnie, 6 dni w tygodniu, 5 godzin dziennie i jeszcze 2 razy w tygodniu popołudniu , rehabilitacja Magdy szła pełną parą. Finisz, 28 marca i co? I wielka rozpacz córki, że to już koniec, że trzeba jechać do domu. Ale gdyby nie Wy wszyscy, którzy w poprzednim roku podatkowym oddaliście Madzi swój 1% to by nie było tych kolejnych kroków do przodu w tak ciężkiej i potrzebnej rehabilitacji. Bardzo Wam wszystkim dziękujemy.

Widząc jak Magda bardzo się stara ćwicząc naukę chodu w kombinezonie terapeutycznym to jestem dla niej pełna podziwu, w myślach przestawiam razem z nią nogi, mocno trzymam kciuki, moje mięśnie napinają się by jej pomóc, a serce mówi dasz radę Madziu, dasz radę, jeszcze tylko jeden krok, malutki krok… Proszę zrób to  dla mamy, taty, brata, dla siebie.