Okres adwentu to czas przygotowań, niesienia pomocy tym, którzy chcieliby, aby te Święta i dla nich były wyjątkowe, ale niestety z różnych powodów nie mogą.

Moje koleżanki i koledzy wpadli na wspaniały pomysł obdarowania jednego z Domu Dziecka w Rybniku prezentami. Akcja wypadła bardzo fajnie. Myślę, że dobra organizacja i szczerość pomysłu przyniosły ten satysfakcjonujący efekt.

Magda z bratem Szymonem także dołożyli swoją małą cegiełkę do tych podarków. Zrobili Świąteczną Kartkę, która z wszystkimi biorącymi w akcji  podpisanymi  w środku kartki ludźmi powędrowała z paczuszkami do dzieci.

W naszym mieście organizowany był Bieg Mikołajkowy z przyjemnością skorzystaliśmy. Atrybuty świętego każdy z nas miał więc na metę i start. Miło nam się biegało, chociaż dwa kółka zrobiłyśmy, albo i aż dwa…nasza reszta pobiegła dalej. Magda zadowolona widząc tyle Mikołajów, była to dla niej niezła zabawa, słodkości nabrała do kieszeni pełno, a i jeszcze na mecie dostała czekoladowego Mikołaja, którego zaraz zjadła.

Pies terapeuta, a także przewodnik może pomóc osobom z różnymi niepełnosprawnościami. Są to psy szkolone od małego przez przeszkolone ku temu osoby. Trenerzy takich psiaków najpierw oczywiście zapoznają się z osobą potrzebującą, pytają w czy nasz nowy przyjaciel mógłby nam pomóc i zadają jeszcze wiele pytań, aby w przyszłości obie strony były ze sobą szczęśliwe.Te psiaki mogą naprawdę wiele, ale chyba najważniejsze, że są dla nich towarzyszami, przyjacielami. Zapraszam do pooglądania różnych filmików w necie. Jedyną chyba przeszkodą, mieć takiego milusińskiego przy sobie to cena.

Magda i Tayson świetnie razem się bawili, zresztą wystarczy popatrzeć…

Czas turnusu dobiegł końca, zostały już tylko wspomnienia. Madzi, zawsze bardzo podoba się na takich obozach. Wiele ma do roboty, ale zawsze z radością czekała na następny dzień z rehabilitantem, logopedą, na zajęci SI i terapię ręki. Z każdego takiego pobytu na turnusie córka, wyjeżdża sprawniejsza. Chociaż jest to tylko taki tyci, tyci sukces, to ważne, bo wszystkie te tycie sukcesy stają się postępem w dalszej rehabilitacji. Ważne są też zawarte znajomości, ale na tym turnusie trochę Madzia miała z tym problem, bo albo dzieci były młodsze, albo koledzy z autyzmem, którzy mieli swój fajny świat. Wszystko co dobre, szybko się kończy. Madzi zostały wspomnienia, tycie sukcesy, medal i dyplom.

Moja szanowna córeczka razem z tatusiem  pojechali na turnus do ośrodka Michałkowo w Bystrej. Tam Madzia od 4 do 17 października, będzie się opalała, kąpała w morzu i odpoczywała. Nie, nie, nie… to taki mały żarcik. Będzie ćwiczyć parę godzin dziennie, może zmęczona, ale kolejny dzień Magdy to tak jakby był ten pierwszy. Czasami zastanawiam się, skąd w niej tyle sił, chęci, zadowolenia, radości…? Przecież ciężko pracuje! A teraz to już całkiem jest szczęśliwa, bo jest z nią tatuś.

Moim wielkim marzeniem, było nazbieranie pieniędzy dla Madzi na jej pierwszy turnus. Nie miałam zielonego pojęcia o tym jak to się robi. 12 lat temu, pani Krysia, mama niepełnosprawnego chłopca poinstruowała mnie jak to mniej więcej działa, że trzeba zapisać się do fundacji, napisać apel i szukać funduszy. Aha, jeszcze dodała, że i  tak nie uda mi się szybko nazbierać kasy. Muszę przyznać, że bardzo mnie to zdenerwowało. Zacząłam działać. Było ciężko, ale udało się. Najważniejsze, żeby się nie poddawać i wierzyć w to co się robi. A ja miałam cel, by pomóc mojej kochanej Madzi. Córka pojechała na swój pierwszy turnus. Na początku był wielki płacz Madzi, nie chciała ćwiczyć. Ja płakałam, że muszę patrzeć jak wyginają moje dziecko. Po paru dniach zrozumiałam, że to dla jej dobra. Kolejne dni rehabilitacji Madzia, znosiła coraz to lepiej. Nawet pojawił się jej uroczy uśmiech. Pod koniec turnusu, znowu się rozpłakała, ale teraz już z innego powodu, że musiała wracać do domku.

PENTAX Image

PENTAX Image

Nie każdy może mieć taką zaczarowaną kulę jak Magda. Wczoraj w nocy wyczarowała ciepłą, słoneczną pogodę na dziś, by z nauczycielką Anią do szkoły mogła iść. W szkole odwiedziła Salę Doświadczania Świata, to jej ulubione miejsce. Madzia lubi tam przebywać, ma tam spokój i miliony bodźców słuchowych, dotykowych, wzrokowych.

Jeśli chcesz wyczaruje coś dla Ciebie!

Nasza Magda G. przygotowała swoje danie popisowe. Gdyby nie pomoc szefa kuchni, to trochę musielibyśmy naczekać się na danie główne. Frytki, były z prawdziwych ziemniaków i smażone na świeżym oleju, oczywiście z pierwszego tłoczenia. Magdzie G. udała się rewolucja, była dumna i zadowolona.

Od czasu do czasu, Magda wraz z nauczycielką wędrują do szkoły, aby zobaczyć co nowego słychać i powolutku przyzwyczajać Magdę do dźwięku dzwonka szkolnego, głośnych bodźców z  zewnątrz. Jej nadwrażliwość słuchowa z roku na roku maleje. Każda wizyta w szkole jest dla niej miłym i nowym doświadczeniem. Myślę, że ogromny wpływ ma na to nauczycielka Pani Ania, która od wielu lat uczy córkę i zna ją na wylot. Magda swoją panią uwielbia. I o to w tym wszystkim chodzi, żeby każdy był zadowolony, bo wtedy każda terapia zaowocuje.

Dzisiaj w szkole ekologicznie. Magda segreguje śmieci, papier tu, plastiki tam, no i  jeszcze szkło… Pomoc nauczycielek w tych czynnościach bardzo Magdzie jest potrzebna, bo sama raczej nie włoży nic do woreczków. Ale gdy chwyci się ją za rączkę i pomoże to widać, że bardzo chętnie to robi.

Szkolny kalendarz, bardzo Madzi się spodobał, ale coś nowego to coś fajnego.