Author: ewa.g

Dzień Dziecka

by //
Wszystkim dzieciom naszej kolorowej planety życzymy dziś mnóstwo słodyczy na śniadanie,na obiad stos naleśników, a na kolację przepyszną pizzę z colą i oczywiście wiele trafionych prezentów. Aby ten dzień głęboko zapadł Wam w pamięci czyli był wyjątkowy, radosny i szczęśliwy.... Continue reading →

To co Magda lubi najbardziej

by //
Co lubi Magda? Magda lubi nutelkę. Mogłaby ją jeść na śniadanie, obiad i kolację, z chlebkiem, z rogalikiem lub z bułeczką maślaną. Wcale jej się nie dziwię, bo ja sama mogłabym na jednym posiedzeniu do kawki zjeść cały słoik. Nutelka... Continue reading →

Modna rehabilitacja

by //
Teraz jakże modne jest uprawianie sportu. Sami dobrze wiemy jaki pozytywny wpływ na nasz organizm ma bieganie, fitness, jazda na rowerze…jesteśmy wtedy szczęśliwsi, zdrowsi, pełni energii. Jak dla wszystkich uprawiających sport,  trener jest ważny. Tak właśnie Magda ma swoją trenerkę-rehabilitantkę... Continue reading →

Zaczarowany uśmiech

by //
W pogoni za każdym dniem, pobudką o 6 rano, karmieniem, nauką, obiadem, pionizatorem, podwieczorkiem, rehabilitacją, kolacją, kąpielą…przychodzi czas na odpoczynek na łonie natury. Czasami zapominam, że trzeba z życia brać co najlepsze, najpiękniejsze, odpocząć, nabrać sił, energii na kolejny dzień.... Continue reading →

Z wizytą w zoo

by //
Cóż to była za wycieczka?! W Afrykarium we Wrocławiu faktycznie jest gorąco. Te wielkie i małe zwierzęta, rekiny, pingwiny, słonie, pawiany, płaszczki, motyle… Magda robiła wielkie oczy, ale chyba najbardziej podobało jej się w tym podwodnym, bajkowym świecie. Dzięki temu,... Continue reading →

I po turnusie…

by //
Czas tak szybko mija. 14 marca turnus się rozpoczął, gdzie przez 2 tygodnie, 6 dni w tygodniu, 5 godzin dziennie i jeszcze 2 razy w tygodniu popołudniu , rehabilitacja Magdy szła pełną parą. Finisz, 28 marca i co? I wielka... Continue reading →

Nauka chodu

by //
Widząc jak Magda bardzo się stara ćwicząc naukę chodu w kombinezonie terapeutycznym to jestem dla niej pełna podziwu, w myślach przestawiam razem z nią nogi, mocno trzymam kciuki, moje mięśnie napinają się by jej pomóc, a serce mówi dasz radę... Continue reading →